Architektura mikroserwisów to styl projektowania systemów, w którym aplikacja jest podzielona na małe, niezależne usługi, z których każda realizuje określone zadanie i komunikuje się z innymi usługami za pomocą lekkich protokołów, takich jak HTTP/REST czy gRPC.
Zalety mikroserwisów:
- Skalowalność: Każda usługa może być skalowana niezależnie, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie zasobami.
- Elastyczność technologiczna: Różne usługi mogą być tworzone w różnych technologiach i językach programowania, co pozwala na wybór najlepszych narzędzi do konkretnego zadania.
- Niezależne wdrażanie: Zmiany w jednej usłudze nie wpływają bezpośrednio na inne, co umożliwia szybsze wdrażanie i aktualizacje.
- Izolacja błędów: Awaria jednej usługi nie powoduje awarii całego systemu, co zwiększa niezawodność.
Wady mikroserwisów:
- Złożoność: Zarządzanie wieloma niezależnymi usługami może być skomplikowane, szczególnie w kontekście monitorowania, logowania i debugowania.
- Koszty sieciowe: Komunikacja między usługami może generować dodatkowe opóźnienia i koszty związane z przesyłaniem danych.
- Zarządzanie danymi: Każda usługa może mieć własną bazę danych, co komplikuje zarządzanie transakcjami i spójnością danych.
- Bezpieczeństwo: Więcej punktów wejścia oznacza większą powierzchnię ataku, co wymaga bardziej zaawansowanych mechanizmów zabezpieczeń.
Przykład komunikacji między mikroserwisami:
// Serwis A (Node.js) const express = require('express'); const app = express(); app.get('/data', (req, res) => { res.send('Dane z serwisu A'); }); app.listen(3000, () => { console.log('Serwis A działa na porcie 3000'); }); // Serwis B (Node.js) const fetch = require('node-fetch'); fetch('http://localhost:3000/data') .then(response => response.text()) .then(data => console.log('Otrzymano dane:', data));
Architektura mikroserwisów jest nowoczesnym i obecnie standardowym podejściem do tworzenia skalowalnych i elastycznych systemów, ale wymaga odpowiedniego zarządzania i doświadczenia.