Uczenie transferowe to technika w uczeniu maszynowym, w której model trenowany na jednym zadaniu jest ponownie wykorzystywany do innego, powiązanego zadania. Uczenie transferowe jest szczególnie przydatne, gdy mamy ograniczoną ilość danych treningowych dla nowego zadania.
Zalety uczenia transferowego:
- Zmniejszenie zapotrzebowania na dane: Pozwala na użycie mniejszej ilości danych do trenowania modelu na nowe zadanie.
- Skrócenie czasu trenowania: Wykorzystanie wcześniej wytrenowanego modelu skraca czas potrzebny na trenowanie.
- Poprawa wydajności: Modele transferowe często osiągają lepszą wydajność na nowych zadaniach dzięki wykorzystaniu wcześniejszej wiedzy.
- Elastyczność: Może być stosowane w różnych dziedzinach, takich jak rozpoznawanie obrazów, przetwarzanie języka naturalnego i inne.
Przykład uczenia transferowego w Pythonie:
from tensorflow.keras.applications import VGG16 from tensorflow.keras.models import Model from tensorflow.keras.layers import Dense, GlobalAveragePooling2D # Załadowanie wstępnie wytrenowanego modelu VGG16 bez warstwy wierzchniej base_model = VGG16(weights='imagenet', include_top=False) # Dodanie nowych warstw wierzchnich x = base_model.output x = GlobalAveragePooling2D()(x) x = Dense(1024, activation='relu')(x) predictions = Dense(num_classes, activation='softmax')(x) # Tworzenie nowego modelu model = Model(inputs=base_model.input, outputs=predictions) # Zamrożenie warstw bazowych for layer in base_model.layers: layer.trainable = False # Kompilacja modelu model.compile(optimizer='rmsprop', loss='categorical_crossentropy')
Uczenie transferowe jest potężnym narzędziem w uczeniu maszynowym, umożliwiającym szybsze i bardziej efektywne trenowanie modeli na nowych zadaniach.